30/31 Augustus

As ek 'n dogtertjie was, wat 7 geword het, soos Klaradyn gister, dink ek dat ek 'n dogtertjie sou wees wat kan terugkyk op 'n heerlike verjaarsdag.

Met 'n mamma soos Mamma Annieka spring so verjaarsdag sommer vroeg in. Ligte geselsies rondom die onderwerp dateer uit April; ernstige geselsies skop Junie in.

Vanaf begin Julie is alles in plek en gefinaliseer – ons wag net vir die aftelling om om en by 15 Augustus te begin.

Vanjaar was dit vroeg duidelik:  ons gaan nie vanjaar 'n groot partytjie hê nie.

Dit het toe dadelik Klaradyn en 'n maatjie by die dieretuin geword.

Die maatjie het met verloop van tyd 'n –s bygekry.

En toe ons weer sien, toe vang Klaradyn ons met die een waarmee ons haar 'n klompie jare gevang het: op 4 kon sy vier maatjies kry, op 5 was dit vyf.

So sewe van hulle is toe Saterdag dieretuin toe. Met nie minder nie vyf oppassers.

Ons gesin kuier gereeld in die dieretuin en ek het spoedig tot die gevolgtrekking gekom dat 'n besoek aan die dieretuin darem baie lekkerder is in 'n groepie maatjies wat pouses saamspeel, as saam met 'n ma en 'n pa.

Die gholfkaretjies is vir twee ure ingespan, toe het ons op die gras plat geval vir 'n piekniek.

Na die piekniek wou die oues omval vir 'n slapie, maar die jonges het begin wegkruipertjie, hardlopertjie, en rondhol-in-elke-denbare-rigting-tjie begin speel. En skielik was vyf oppassers te min om 'n ordentlike ogie oor sewe graad eentjies te hou.

Maar hulle het dit geniet. Soos ek dit het, het die een maatjie dit so geniet dat sy die gesin die volgende dag weer daar had.

'n Ander, wat saam met my gery het toe ons huis toe is, het laat val dat sy wonder wat die kanse is dat hulle die volgende dag na kerk weer daar 'n draai kan gaan maak.

Ons merrieperd het soos 'n ou uitgeputte karperd op die bed neergeslaan en aan die slaap geval.

Van Sondag se kolwyntjies het ek reeds vertel.

Maandag kry ons toe nou die klaspartytjie se pakkies in plek. 'n Koeldrankie en lekkertjies met biltong en droë wors vir 'n lekker afwisseling. En dan nou die kolwyntjies.

Maandagoggend toe word die meisiekind wakker gesing deur Mamma en Pappa.

Tannie Bev sing oomblikke later uit Kampsbaai oor die foon vir haar Engels.

Sy kry is seëlringetjie met KLARIE daarop graveer van die ouerpaar.

Met Ouma Nooi (langs wie se sterfbed ek nou hierdie sit en tik om my gedagtes rustig te hou) se debietkaart het ek drie storieboeke gekoop. En sy het dit ook gekry.

Ons het maar dat Annieka voor in skryf(...  )

Ag, siestog, want toe sterf my ma twee minute later, maar meer daaroor later.

By Ouma Wiesie gekom, na die lekker wakkerword, wag daar toe knap na 06:00 'n tros ballonne by die voorhek om die herdenking van die kind se geboortedag luidkeels in skel kleure aan te kondig.

En etlike meters verder, by die voordeur hang “HAPPY BIRTHDAY” uitgespel.

By daardie huis lyk dit of Kersvader se slee met 'n eerste besending Kersfees 2011-geskenke op pad Noordpool toe, gebreek het – boeke en poppe en poprokke en nog boeke. En nog.

En dit alles tussen 06:00 en 07:00

'n Bietjie later is Pa by die skool om die kosmandjie af te laai. Verjaarsdagmaatjies kom in gewone kleure skool toe, en ek hou haar lank van die hek af dop. 'n Gelukkige blondekop in pienk wat hol en jol en elke oomblik geniet.

Ek het, toe die juffrou by die klas aansluit knap voor die klok lui. 18 hande om te help dra. 18 hande vir een skinkbord, en nog 18 hande vir die boks met eetpakkies. Hoe hulle nie oor mekaar geval het nie, hoe hulle alles in een stuk uiteindelik tussen die tafel en stoele deur, agter in die klas gekry het, weet ek nie en is suiwer genade.

Die verdere verloop ken ek nie, maar alle boodskappe dui daarop dat dit 'n lieflike klaspartytjie was.

Na skool kom kuier Tannie Esme met haar tradisionele verjaarsdagkoek – vanjaar 'n groot 7 met dolfyne.

Liezel van oorkant die straat kom sluit by ons aan en huispartytjie saam.

Toe bring Petri sy blom, en nou het ons 'n huis vol mense met stemme en gelag en vrolike speel.

Met die laaste van ons gaste weg, is ons deur na Ouma en Oupa vir 'n gesinsete met Oom Erik en Tannie Nettie wat by ons aansluit.

Die kind val in die kar aan die slaap, voor 20:00 op pad huis toe.

En toe weer oor die storie wat Mamma lees.

Maar daarvan moet Mamma my vertel, ek het dadelik deurgeskiet na Ouma Nooi toe om te sien hoe dit daar gaan.

En afskeid te neem, sou dit toe nou gister 13:30 blyk, want by haar positiewe het sy my nie weer, en ek haar nie weer, gesien nie.

Nou het ek nie meer drie vrouens om my lewe te oorheers nie, maar net twee.

En dit sal steeds een vet lekkerte wees en bly.